Sükut oldu kör düðüm, kelâm ise ol diken, Söz söyler iken dilim, dilde kemik arama. Halý hem-hal dostuma, varlýðým bir gül iken, Dostun acý sözleri, tuzu derman yarama.
Azýðým dili lehçem, beni ben yapan dildir, Güldüyse baðý baðban, bil yediveren güldür, Gönlüm bir dil bilmezde, saki sen Dîl’i doldur, Bitti dil ’de terennüm, þifa yokken çareme.
Çare-çare içredir, çare ol ilaç mýdýr ? Dil bilmezken çareyi, çare baþa taç mýdýr ? Gönül buldu ilacýn, ol bedene baç mýdýr ? Yanar iken yürekler, su mu verdik kereme?
Lebe leb oldu alem, alem beni korkutur, Dil olmuþken ihtiþam, dilsiz caný ürkütür, Can hây der canan arar, caný döþte sarkýtýr, Dil bildim dile küskün, söz söylenmez töreme.