Meþk nedir bilmez gönül, ben aþký hayýrsýzken, Kerem deðilken gönlüm, ateþte yanan benim. Bulamazken günümü, döþte canan hýrsýzken, Günü ziyan bir kulum, günbegün yanar dünüm.
Caný canan meftunken, þu bilinmez can nerde, Tarumar gönül hanem, us bulunur mu serde, Þifa sensin der Lokman, derman bulduysak derde, Sevinme ey bedenim, harap-ý halken günüm.
Dert aldým dert ehlinden, dert Gönül’e murat mý, Gönül bu, derdi ölçer, dert ölçeðin karat mý, Geçer oldum köprüden, geçtiðim ol sýrat ’mý, Köprü gayrý kabulken, dertler yakar her yaným.
Bilmez iken sýratý, Hakk’a olur muyum kul, Kulluk mayamda saklý, meþk-i hû söylerken dîl, Hây dedi dîl hû ile, Rabbi Rahman oldu yol, Dert derman bulmasada, Hakk’ý hakikat yönüm.
Divaneyim dert demim, ol dert anlar halimden, Bütün dertler sýrda dem, hû düþerken dilimden, Ne bað kaldý ne baðban, haber yokken gülümden, Sýr- sýr ile boðuldu, Hak bilir sýrsa sonum.
._____________________ Saklý Düþlerim _.
Abdullah ÜNLÜ ….……... Þehri ERZURUM Sosyal Medyada Paylaşın:
_DİVANE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.