Nerede þimdi, o Beni tüketen aþk sýrlarý Hani nerede, o Geçmiþ günler zamanlarým da Hatýralarýmý da alýp, Hiç bir þey olmamýþ gibi Habersiz, Uzaklara götüren sen Söyle nasýl dayanýlýr Kim uzaklaþtý gün ortasý O dar sokaklardan.
Bakarken, Aðlardý gözlerim Ýçimi söken, Ten kokun sinmiþ resimlere Ne zaman adýn geçse Akýp giden, Býraktýðýn bir çýðlýktý hayat.
Aðlýyor þimdi, Gizlenmiþ soðuk mevsim bulutlarý Gökyüzü sýkýlmýþ Göçerken, geçse de vakitler Seni beklerken kaldýrýmlarýnda Söyle nasýl dayanýlýr.
O, Geçmiþten kalan Nemli dudaklarýnýn izlerinde Gökyüzünün, Nefessiz, soluksuz Yorgun gözlerindeki, utancýnla Þimdi nerede Nerede þimdi, O gürültülü, Sonbahar zamanlarýnda Kayýp gitse de ellerin avuçlarýmdan Aklýmdan gitmeyen Düþlerin içinde, arzulu Sabahlatan, Heyecanlý o hatýralarýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.