Bir âmâdýr gözlerim, senden baþka görmüyor
Sen gönlüme çakýlý paslanmayan çivisin.
Hýnzýr yaramazlýklarýn artýk beni yormuyor
Ben cüce bir varlýðým, sen gönlümün devisin.
Cüceliðim son demde, adayým dev olmaya
Bilirim ki devlerin yükü aðýr olurmuþ
Asla niyetim yoktur yarý yolda kalmaya
Yürek sevince göz kör, kulak saðýr olurmuþ.
Çatlak bir çanaktan su içmek gibisin inan
Yüreðime dolarken, gözümden akýyorsun
Ey kaþlarý hilalim, ey mâh-ý yüzlü cânan!
Sana vurgun bu gönlü ne güzel yakýyorsun!
Gözlerin baþka diyar, dudaklarýn bâdedir
Kaþlarýn kiriþli yay, âmâde ok atmaya
Gül kurusu yanaðýn düþümdeki nidâdýr
Ne vakit geleceðim o yanaktan tatmaya?
Endamýn beni aþmýþ, artýk senle yarýþmam
Ýstediðin lisanla bana fermanýný yaz
Lâkin yürek sesime, öldürsen de karýþmam
Sana kavuþma arzum yüreðimde tek niyaz.
Ben her gece resmini öperek uyuyorum
Gamzeli yanaðýnla bana gülümsüyorsun
O utangaç ve titrek sesini duyuyorum
Bana candan seslenip "hadi çýk gel" diyorsun.
Bakýþlarýn sineme kurþun gibi saplanýr
Ya, gelip vur Köksoy’u, ruhum huzura ersin
Bu karýþýk muamma biraz zor hesaplanýr
Ya da tüm hesaplarý yakýp "çýk gel"... ne dersin?
TARKAN KÖKSOY (ÞAÝR SÂLÝHÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.