TÜRKÜ- 4

Gözün aydýn, ben kaybettim yolumu,
Sen baðladýn ellerimi, kolumu,
Soldurdun sonunda gonca gülümü;

Gözün aydýn olan oldu sonunda,
Benden kalan ne var artýk elinde?

Gözün aydýn, ben de artýk yaþlandým,
Her sokakta insafsýzca taþlandým,
Zaman geldi ben hoyratça diþlendim!

Gözün aydýn olan oldu sonunda,
Benden kalan ne var artýk elinde?

Gözün aydýn, elim yardan üzüldü,
Ak yazýmýz þimdi kara yazýldý,
Son kayýttan üstümüzde çizildi;

Gözün aydýn olan oldu sonunda,
Benden kalan ne var artýk elinde?

Gözün aydýn, sürgünüme az kaldý,
Bu sevdanýn artýk miadý doldu,
Bundan böyle gönlüm kuru bir çöldü;

Gözün aydýn olan oldu sonunda,
Benden kalan ne var artýk elinde?

Gözün aydýn, yürek yorgun, dil yara,
Götürürler beni baþka diyara,
Sýrtýmý dayadým yýkýk duvara;

Gözün aydýn olan oldu sonunda!
Benden kalan ne var artýk elinde?



Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: