yeniden tanýyordum çiçekleri gül kýrmýzýsý dudaðýnda þehir benden habersiz sokaklar bomboþ göçmen kuþlar görüyordu yalnýzlýðýmý taþranýn en yoksuluydu kalbim bana uymaz magazinler shovlar kaçamaklar tenhada baþbaþa yorgunluðumla avunuyordum köþebaþýnda her sabah baþka bir þair ölüyordu sýcacýktý kaný devrimcilerin bir militan üþüyordu parktaki bankta çocuklar soluksuz kalýyordu yoksulluktan gözleri alev alevdi zehranýn bütün zehrini boþalttý kalbime gece bir sinemada kahroluþunu tattým gümüþ ayla
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedim demirbaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.