Düþer gülþene su nazla, Gül yapraðýnda þebnem olur. Gece boyu gülün güzelliðini solur. Gün doðar,nazenin gülistanda kaybolur. Gecelerce uykusuz bülbül, Çileye susuz, Gönlünde gül açar da, Güle mersiye okur. Ehl-i dil gönül içre sevgi kilimi dokur.
Gül, gülþende kurulur, Tahtýysa gönüllerde. Yýllar yýlý gül adý, Pelesenktir dillerde. Ve gül bereket olur, Bitimsiz sevgilerde.
En sevgili, Asýrlar sonrasýna yeter de, Gül kokusu duyulur, Nur tenindeki terde. Gül yüzü hayallenir, Cümle açan güllerde.
Su, gül, ter hep katre katre; Itr olur mevsimlerde. Edilen dualarýn, Süsüdür her seherde. Kokusu savrulur, Aþký kavrulur gönüllerde.
Gül, Gamlý gönüllerde merhem. Gül, uykusuz gözlerde nem. Ýþte bu yüzden, Gülle baþlar, gülle biter hikâyem. Düþer gülþene su nazla, Gül yapraðýnda þebnem olur. Gece boyu gülün güzelliðini solur. Gün doðar, nazenin gülistanda kaybolur. Ankara,11.08.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.