Sesini arýyorum soðuk dört duvar arasinda üstelik güneþte ýsýtmýyordu artýk yoktu farký bir buz kütlesinden daðýnýk duygular sarýyor etrafýmý onu çok özlüyorum bilmiyor bilse de gelmiyor
Her yeni günde doðuyor içime umut en sevdiðin elbisemi giyiyorum olurda ansýzýn gelirsin diye bekliyorum ama gelmiyor sonra akþamýn karanlýðýnda yitiriyorum umutlarýmý hep ayný umutla uyanýp, gece içcekiþle yatiyorum sanýrým istemiyor beni benim kadar özlemiyor beni
Aslinda biliyor deli gönlüm seven insan hiç gelmezmi ama sevdiðinden de kabul edemiyor bu gerçeði yalandan da olsa istiyor sevse beni belkide bir yalana feda ediyor tüm gerçekleri .
Zihnim kargaþa darmadaðýn bir sen vardýn benim toplu yaným sende gitmiþsen benden , kalýrým yarým benim kadar istemiyor beni .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bozoklu hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.