Yüzün yamaçlarýmý aydýnlatamadýðýndan efkarlýyým sýcaðýný üzerimden çektiðinden beri parçalý bulutlu kalbim Birazdan yaðmur yaðar ve ben ýslanýrým saçlarýmdan akar damlalar her damlada seni ne cok beklediðimi anýmsarým Biliyorum belki mahþere kaldý kavuþmak ama kesmiyorumda umudumu bir yegane umuttur yaþamak Korkuyorum ya yazdýracak hasretlik yada uzunca susturacak
Bugün cuma ve ben seni cok özledim Hafiften bir þarký beliriyor kulaðýmda Dilim mýrýldanmaya mýzmýzlanýyor oysa içim patlamakta olan bir volkan gibi özledim diye haykýrýyor ve ben seni cok özledim
Bozuk tren raylarýnda yalpalanan tren gibi saga sola savruluþum takýrtýlar tukurtular arasýnda pek te ýssýzým anlasana her yaným gönül sýzým üstelik cok ta yalnýz ýssýzým ve ben seni cok özledim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bozoklu hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.