Oysa Güneşi Öpmek Değildi Niyetim

Acýnýn kahve renkleri
Kurumuþ kabuklarýnýn dibine sýzan
Erik olduðunu unutan

Arka bahçede bir garip aðacým

Batý tarafta oyuna dalan haylaz güneþ
Bir þubat ayýnda
Tebessümlü yüzüyle göz kýrptý
Merhaba dedi

Hoþ geldin yerine
Geometrik ýþýklarýnýn belinden tutup kendime çektim
Ýçime attýðým kaç bahar hýncýyla
Telaþla çiçeklendim

Son duyduðum budaklarýmdan çarmýha geren
Katran karasý bir ses

Kalsýn dedi
Merhabadan baþka eyleme ne hacet

Kalýn sevgiden dallarýmda ustura izi

Çaktý özüme paslý çividen sözleri
Yapraklarým çýðlýk çýðlýk savruldu
Aldanmanýn sýcaðýndan çiçeklerim kavruldu

Kardan örtüyü üzerime çekip
Kuru dallarýmdan dökülünce yaþlarým
Çaresiz bedenimle içimi çekmeye baþladým

Yanlýþ anladý
Oysa güneþi öpmek deðildi niyetim

Safran sarýsý mutluluk yetince
Elleriyle silkeleyeceði
Þeker parelerimi sunmaktý dudaklarýna
Sosyal Medyada Paylaşın: