ELEMDEYİM

Çaresizliðime sarýldým, of! sabýrdayým þimdi!
Kanayan yüreðimde, çatlamasýn sabýr taþým!
Ýmanýmla tefekkür yurdundayým bil ki þimdi!
Selamet yurdunda, kurtuluþ umudunda baþým!

Ey gözlerim, öyle bak ki, farklý gör herkesten!
Ey kulaklarým, öyle duy ki, farklý duy herkesten!
Dil im, öyle söz et ki, söz farklý olsun herkesten!
Ya aklým, rehber ol azalarýma, selamet baþým!

Bize verilen bir an lýk yaþam Yüce Allah’tan
Bir umudumuz var! Tek olan O Yüce Mevla’dan!
Ne kadar kaçabilirsen sen, o melun þeytan’dan!
Tefekkürle iman ettim, selamette olsun baþým!

Elemdeyim, yanýyorum alev alev, hardayým!
Düþtüm bir girdaba, gel gör ki beni, dardayým!
Gidiyorum uzak yakýn demeden seferdeyim!
Elemde yüreðim, aðlayan gözüm, akan yaþým!

Kul Seyyah nice dertlere bulandý, gelde gör ki!
Tövbe yurduna seferdeyim ben, göresin imdi!
Dil zikirde, gönül O’nda, akýl düþünür imdi!
Huzurdayým aðlamaklý þimdi akar göz yaþým!
Kul Seyyah

TEFEKKÜR: Düþünme, düþünce, düþünüþ
REHBER: Kýlavuz, birinin ona doðruyu bulmasýna yardýmcý olan, ona yol gösteren.
ELEM: Üzüntü, acý, dert, keder
HAR: Ateþ
GÝRDAP: Tehlikeli yer yada durum
ÝMDÝ: Artýk, þimdi, þu halde, bu durumda
Sosyal Medyada Paylaşın: