Türkmen Elleri (Köyler Destanı)

Seyrederim köy önünden öteyi
Salkým salkým Felahiye görünür
Ucun ucun yükseltirim çýtayý
Safrantý döþünde Küçük Toraman
Ýlini terk eden dermiþ; “El-aman!”

Yaylasýnda biter kekik, yavþaný
Kesekli tarlada gezer tavþaný
Türkmen balasýnýn yücedir þaný
Doðusunda Akdað Büyük Toraman
Yurdunu terk eden dermiþ; “El-aman!”

Barak Türkmen’idir bizde Karaþýh
Keldaðý, Safrantý, gözde Karaþýh
Tükenmez sevdadýr, özde Karaþýh
Tarlasý tapaný düzlüðü harman
Yerini terk eden dermiþ; “El-aman!”

Ýsabey ’in ilmek ilmek halýsý
Öbek öbek biter daðda çalýsý
Türk’ün mayasýdýr kader yazgýsý
Akarca, iðdelik yeli pek yaman
Sýlayý terk eden dermiþ; “El-aman!”

Yaðmuru bir baþka, seli bir baþka
Küfül küfül eser, yeli bir baþka
Kuruyük kilimi, çulu bir baþka
Hüreli koymazdý dizlerde derman
Töreyi terk eden dermiþ; “El-aman!”

Tarsus’tan gelerek kurmuþ otaðý
Darlý köyü Türkmeneli yataðý
Âlim yetiþtirir suyu, topraðý
Evliya Tepesi kutsal bir mekân
Pirini terk eden dermiþ; “El-aman!”

Kýzýlhöyük’ten de doðar dolunay
Kültürün elçisi, Kepiçliyi say
Eroðlu, Altan’ý, bir de Hakan Ay
Kayanýn baþýnda her þey toz duman
Tedbiri terk eden dermiþ; “El-aman!”

Alabaþ Oymaðý Türkmen’in kurdu
Halep’tir, Rakka’dýr atanýn yurdu
Yuvaloðlu memleketin bozkurdu
1071, deli tayý Albustan
Dününü terk eden dermiþ; “El-aman!”

Menteþe Türkmen’i hükmünü sürer
Dere baðlarýndan üzümün derer
Kovalar kurutup hasýrýn örer
Menteþe harmaný çec ile saman
Köyünü terk eden dermiþ; “El-aman!”

Acýrlý Oymaðý Beþkýz merhaba
Ozanlar içinde Berraki Baba
Rakka ’ya sürgünü katmaz hesaba
Dulkadir Beyleri dinlemez ferman
Yöreyi terk eden dermiþ; “El-aman!”

Zilifter’de “Türk’ün töresi yaþar”
Ünlüdür üzümü heðlerden taþar
Boz bulanýk akar, ýrmaðý coþar
Yutar gelinleri, vermezdi aman
Yârinden ayrýlan dermiþ; “El-aman!”

Doburcalý derler baðlar güzeli
Türkmen yurdu imiþ Kýþla ezeli
Dal vermez asmasý, dökmez gazeli
Alabalýk þirânede bu zaman
Baðýndan ayrýlan dermiþ; “El-aman!”

Kadir ACI, 9 Eylül 2021, Kayseri.


SÖZLÜK

El-aman: Aman dileyen, aman isteyen, aman diyen…
Kesek: Tarladaki sertleþmiþ iri toprak parçalarý.
Kuruyük: Kuruhüyük köyünün halk þivesiyle söyleniþi
Hüreli: Kuruhüyük’te bir mevki.
Tapan: Ekilen tohumun üstünü toprakla örtmede veya kesekleri kýrmada kullanýlan ilkel tarým aracý.
Darlý: Darýlý köyünün halk þivesiyle söyleniþi
Kova: Sulak yerlerde yetiþen ince, uzun, deðiþik boyutlardaki yeþil ot. (Kurutularak, dövülür, lifleri hasýr yapýmýnda kullanýlýr).
Zilifter: Silahtar köyünün halk þivesiyle söyleniþi
Þirane (þirehane): Pekmezlik üzümün ayakla ezildiði oyulmuþ kaya parçasý.


Sosyal Medyada Paylaşın: