Þen þakrak, güle aðlaya geldim; Dünya’ya Elem keder bilmeyecektim. Ne umutlarla ,geldim bu yaþýma! Annem babam kardeþimle Yaþama dört elle sarýlacaktým.
Ay gibi yüzümü soldurdular Yarýnlarým da bahar dallarým Boynunu büktü Umur’suz Ürpererek uyandým bir Cuma Kaderde þehit olmakta varmýþ En nihayetin de dibimden kýrýldým