ŞU BİZİM SOYSUZ
Taþ vursam baþýna, baþý ezilmez
Ne menem pisliktir, soyu bilinmez
Yalan söyler dürzü, doðrusu yoktur
Dokuz takla atar, þu bizim soysuz
Aklý fikri malda, düþünür durur
Hilebazdýr adam, vurgunlar vurur
Her kulu kandýrýr, hapý yutturur
Þeytanca düþünür, þu bizim soysuz
Köylü bizar kaldý, yandý elinden
Ýncinmeyen yoktur, sivri dilinden
Üþüttük vallahi, poyraz yelinden
Mangýrý çok sever, þu bizim soysuz
Gösteriþ þatafat, aklýný sarmýþ
Secere kabarýk, suça bulaþmýþ
Anasý doðurmuþ, pislikle karmýþ
Çatmadýðý yoktur, þu bizim soysuz
Bak hele karnýna, doymuyor deyyus
Bozuldu huzurum, eyledi meyus
Uðru’nun elinden, kaderim makûs
Mal peþine düþmüþ, þu bizim soysuz
Besmele çekerek, ya Allah diyor
Helal bilmez çalar, kul hakký yiyor
Paklanmak gayesi, hacca gidiyor
Kabe’ye yüz sürer, þu bizim soysuz
Kul Seyyah görüyor, sözleri doðru
Gitmez obamýzdan, duruyor uðru
Zulmüyle meþhurdur, söylenen doðru
Soyuma laf eder, þu bizim soysuz.!
KUL SEYYAH
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.