Karnımdaki ''Dünya'' İle Sırtımdaki '' Hançer'' Arasında

Kime denir,
Nasýl söylenir bilemedim.
Kalem yazmadý,
Ýçim almadý,
Ýhanetin böylesini,
Herkes sustu...
Ben sustum.
Susturuldum...
Yüreðim avaz avazken,
Sustum...
Sessiz çýðlýklarým,
Kulaklarýmý saðýr etti de,
Sen duymadýn.

Keþke adýn gibi doðru olsaydýn bana.
Kýzýmýzý aldýk kucaðýmýza,
Ýhanetini vermiþsin koynuma bilemedim.

Kardeþ bildim,
Bacým dedim.
Nasýl bir ihanetmiþ, yediremedim.
Ýçim yanarken,
Bir de;
Kocam dediðim adamla hançer sapladýnýz yarama.

Aldým ihanetinizi kambur diye sýrtýma,
Kucaðýmda kýzýmla.

Artýk adýný bile duymaya tahammül edemeyeceðim,
Ýki insanla,
Kondum ayný sofraya,
Gencecik yaþýmda,
Ýhanetin tadýna baktýrdýlar...

Oysa ki;
Adým gibi olmuþtum sana...
Adým Canan idi.
Yirmi yaþýnda görücü usulü gelmiþtim sana,
Zamanla tanýyýp, sevmiþtim seni,
Cehenneme attýn beni...

Gitmeyi çok istedim,
Gidemedim.
Kucaðýmda bebeðimle,
Kala kaldým öylece,

Deðer verseydin bu Canan’a,
Koymazdýn beni buralarda,
Acýrdýn hâlýma...

Allah yukarda;
Kalmaz bu kadar acý yanýnýza,
Ýçimin çürümüþlüðünü umursamadýn ya,
Yaþattýklarýnýn aðýrlýðýnda ezildigin gün,
Anma adýmý...
Anma...

Yazan: Kibar Yalçýn
Seslendiren: Muhammet Yolcu

Canan Haným’a Ýthafen yazýlmýþtýr.😔

Sosyal Medyada Paylaşın: