"Kimsesizliğin" Acısı

Öyle yorgunum ki,
Bütün þehir sýrtýmda gibi,
Dinlenmek istiyorum.
Ýstiyorum da,
Atamýyorum üstümdeki yükleri.

Çekilsem bi köþeye,
Sessizce,
Kimsesizliðimi de alsam yanýma,
Yanlýzlýðýn sesini dinlesem.

Ýçimin nasýl çürüdüðünü,
Daha otuzumda kelimelerle anlatamýyorum.
Bu yaþta;
Bu sözleri deðil,
Aþk’ý, sevdayý yazmalýydý kalemim.

En güzel çaðýmda,
Kaybettim kendimi,

Herþeye raðmen,
Ýstedim ki;
Karanlýðýma ýþýk olup,
Tutasýn ellerimi,

Aklým almadý...
Elalem dedin de,
Çektin ya üstümden ellerini,
Olsun, yine de
Biliyorum ben,
Sendeki yerimi,
Kederimle yorduysam seni,
Affet beni...
Cahilliðime ver hissettiklerimi,
Ýnsan eti aðýrmýþ bilemedim...

Þiir: Kibar Yalçýn

Seslendiren : Abdulkerim Tiryaki

YouTube kanalýmda dinleyebilirsiniz


Sosyal Medyada Paylaşın: