Laf söyler her dem agâh, sözde sükut mu kanar. Dil korda, dil aþubgâh, gönülse derdi tanýr. Suskun Dil’i Buse gâh, laf dilde olmuþ segâh, Süsler ol dilber sabah, külünde meþkler söner.
Yanarken yandýrmasýn, ateþe daldýrmasýn, Dert hû’yse soldurmasýn, alem hû ile döner. Âlem-âlem üstüne, bu âlemin kastý ne, Yol ver Allah dostuna, hây sýz yürekler kanar.
Mevlana bir serapken, selam verir türapken, Bir bilinmez toprakken, bilinmezliðe konar. Türap oldum þavkýna, söz söylemem mevki ne, Söz sus ise þevki ne, söz sükutu banar.
Yanar sükutsa yürek, yaktýrmaya köz gerek, Hû derken Dîl’ i direk, hû üstüne hû biner. Ayn-ý kör ise yürek, Mihrban’ý ol göz gerek, Bilinmez sýr-ý merak, dert ile devran söner.
Bildiðin bilmez oldun, Gönülde gülmez oldun, Aþksýz âlemde soldun, Aþýk aþk-ý hû sunar. Divane yanmaz od ’un, bilinmez iken yadýn, Sessizce gör tabutun, âlem âlemde yanar.
:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:
Laf söyler her dem agâh, Özde sükut mu kanar. Dil korda, Dil aþubgâh, Gönülse derdi tanýr.
Suskun Dil’i Buse gâh, Laf dilde olmuþ segâh, Süsler ol dilber sabah, Külünde meþkler söner.