Delikanlý yalnýzlýðým mum ýþýðýnda titriyor Anýlarým, kitaplarým bana eþlik ediyor Köþede çerçeveli duran geçmiþ hüzünlü Nihavent naðmeler geçmiþi getiriyor
Belki diyorum sessizce kendime Kendi kendimden çekinerek Yalnýz olmaktansa kalabalýklar içinde Böylesi daha iyidir bir þarap kadehiyle…
Mehtap yalnýzlýðýma izin vermiyor zaten Sonra denizin üþümüþ ,titreyen sesi Uzaklardan gelen ses, dön diye inleyen Haykýrsam, aðlasam var mý beni dinleyen… Sosyal Medyada Paylaşın:
OKİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.