EYLÜL, BİR DAHA...
EYLÜL, BÝR DAHA...
Nerede bulacaksýn bu Eylülü bir daha...
Biliyorum gönlüm, yine
dert etmeye devam edeceksin,
ah! Þöyle olsa daha iyi olmaz mýydý
diye oturup içtiðin bir bardak çayý
memleket sevgisiyle, þekersiz
tatlandýracaksýn...
Ýnsanýmýz fosur fosur uyuyor...
Çýkýp beton duvarlarýn içinden
otursa bir mahalle kahvesine,
paylaþsa bir kuru simiti,
nasýl kandýrýrým, nasýl çarparým
diye içinden ustura bilemeden,
kancýklaþmadan, köpekleþmeden,
daha iyi olmaz mýydý...
Eylülün hüznü bu diyorum kendime...
Okullu çocuklar geçerken, arkadaþlarýyla
buluþma sevincini taþýyarak
ne kadar hatýrlatsalar da ölümsüzlüðü
dayanacaðýz döþümüze saplanmýþ hançerlere,
böðrümüzü, sýrtýmýzý kollayan kahpeliklere
meydan vermemek için daha soðuk
ve daha katý olmaya çalýþýrken
yitiriyoruz iþte Eylülün güzelliðini;
Boþver þair!... Uyak olsun diye yaz þimdi:
-Edremit’in gelini, kýnalamýþ elini...
8 Eylül 2021
Yekta Attila
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.