Gurbete gidenler dönmez mi sandýn,
Özledim gurbetten býktým da geldim.
Sensiz uyanmaktan bende usandým,
Gün doðarken, yola çýktým da geldim.
Senli düþlerimi hep sensiz kurdum,
Gündüzü, gecemin üstüne sardým,
Yaþarken ölmek bu, farkýna vardým,
Solmuþ resimlere baktým da geldim.
Bir sen mi özlendin, hep beni andýn?
Aþk yangýnlarýnda yalnýz mý yandýn?
Hep karabasandan sen mi uyandýn?
Dönüþ köprüsünü, yýktým da geldim.
Gönlüm dert harmaný, gözümün feri!
Dilim, aðýt söyler baðrým, yas yeri,
Duydukça konuþan; ileri, geri,
Sözünü aðzýna týktým da geldim.
Sensiz her þeyi hiç, gördüm bir anda,
Gülüþün her yanda, gurbet bir yanda,
Uyan mahmur gözlüm; sarýl, uyanda,
Sevgim pýnar oldu, aktým da geldim...
Özcan ÝÞLER
8 Eylül 2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.