ZAMAN...
Yaþlý aðaç, kökleriyle cömert topraðý kanattý.
Dilhun eyledi bu hale filizlerini uzattý
Asumandan kudret eli nazar etti dal ucuna,
tohumlarýný sýkýca derceyledi avucuna.
Toprakta mevcuda gelen hikmete seyran eyledi.
Kemale gelen suretin sýrrýný kimler söyledi.
Sevdanýn yosun tuttuðu bir kýyýda konakladý.
Tutuklu hayallerini kör bir mahsende sakladý.
Silueti iltihaken katreye ram oldu gölde
Bizirleri derinlerden agah bahtiyar bir halde.
Avuçladý yudum yudum içti yaþam pýnarýndan,
damarlarý hayat buldu, çýktý gölün kenarýndan
Az ilerdeki kýyýda virane bir han belirdi.
Handa zaman andan geçer hancý cezbeye gelirdi.
Masallar anlatýlýrdý, burda iþleyen zamana,
Hancý, hüzzam makamýndan yarenlik eder kemana.
Mevsimlerden hüzün çalar, iklimlerde aþk yaþardý.
Gönül aþka esir olur, aþýk daðlardan aþardý.
Yolu hana düþen yolcu, mest olurdu ki cümbüþte
Masallarda bahsedilen kahramanlarda bu düþte
Yaþayanlar uzun uzun anlatýrdý o günleri,
Hatýra dolu sayfalar demleyiverir dünleri.
Divanesi olur ateþ köþede yanan ocaðýn
Hararetle alevlenir gönlüne vurur sýcaðýn.
Sonra yanýk cümlelerin etrafýnda bir kaç satýr,
Þair ruhuyla bir saki satýrlarý hatýrlatýr.
Yaþanmýþlýk ikliminden, dökülen bir kaç damla yaþ,
Kervan handan ayrýlýyor ilerliyor yavaþ yavaþ.
Bu göç yoluna münhasýr etrafta yaþlý aðaçlar,
Fasýlasýz her bir aný vefasýzlýðýyla suçlar.
Uzaklaþýr sonra yollar yaþananlarýn izinden,
Zaman geçtikçe anlaþýr her þey mananýn özünden.
Yaþlý aðaçtan dökülen tohumlar yeni neferler,
Uykusundan uyananlar yine sefere giderler.
Uzaklaþan bu yollarda bir gölge arar gözlerim,
Düþlerimin kýyýsýnda kalan hayali özlerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.