Nasýl týkadýk kulaklarýmýzý bu vahþete
Kaderine terk ettik,kader anlayýþýmýz bu!
Onlar aç,biz tokuz
Aslýnda onlar ölürken biz de yok oluyoruz
Her gün açlýktan,hastalýktan can verirken onlar,
Yemeðini duyarsýzca aðzýna koyanlar!
Vicdanýnýz nasýl rahat olur?
Nasýl sessiz kalýrýz olanlara,bu sefalete?
Onlar muhtaçken bir lokma kuru ekmeðe
Bencillik kör etti gözümüzü,
Göremedik Afrika’da sürünen öksüzü.
Saðýr oldu kulaklarýmýz
Duymadýk çaresiz haykýrýþlarý
Nerde adaletimiz,insan sevgimiz?
Düþene vurmak mý yeni hedefimiz?
Savaþýn ortasýnda can çekiþirken o çocuk,
Acýsýný hissetmedik,bilmedik
Her yanýmýz bolluk.
Vicdanýmýz rahat mý þimdi?
Taþ kesilmiþ kalbimiz ýsýtýr mý içimizi?
CANSU GÖKÇE
2008
(SUSMAMAK LAZIM...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.