Sandýða kaldýrýlmýþ gülümsemeler,
Tozlanmýþ sevgiler istemem senden
Hayat!
Yeterince ýslandý bu beden
Gözyaþlarýmla,senin yüzünden.
Ey hayat!
Borçlusun bana unutma
Uykuya hasret her gece için
Kan çanaðýna dönmüþ gözlerime,
Bunca yük yüklediðin için,
Yaralý omuzlarýma.
Borçlusun bana unutma!
Refakatçi acýlar býraktýn
Hala terk etmediler beni,
Þimdi söyle affeder miyim seni?
Engeller koydun yollarýma
Saðlam duvarlar ördün
Yýkýp geçemediðim uðraþsam da.
Býrakýrým giderken bir-iki dize
Ýçine akýttýðým haykýrýþýmý,baþkaldýrýþýmý
Sana deðil boþa ümitlenme
Hak edecek ne yaptýn sen onlarý?
Söyle düþündün mü hiç
Acýmadan iterken beni yalnýzlýða,karanlýklara
Umutlarým,hayallerim yok olurken
Uçurumdan düþerken ben
Elini uzattýn mý bana?
Evet sanadýr bu sitem.
Ne yaptýn kanayan yaralarým için
Tuz basmaktan baþka?
Tamam yenildim sana
Durmak istemiyorum yanýnda
Bunca acýdan sonra ey kahpe hayat,
Gelme beni uðurlamaya sakýn
Çýkarken son yolculuðuma
Ýstemem þimdi kalsýn hakkým
Ama unutma borçlusun bana,umutlarýma.
CANSU GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.