NEFESİNDEN ACIYI SOLUYAN KADIN

Ey...Güzel kadýn
Tütün sinmiþ dudaklarýnda,
Acý hayatýn buruk tadý var
Saçýnýn her bir telinden çalýnýr,
Hüzzam makamýnda þarkýlar...

Yüklüdür göz bebeklerinde gri bulut,
Hüzne gebe kirpiklerinden süzülür matem
Yaþanmamýþ onca senenin ahýný,
Yasýný tutmuþ masum, güzel yüreðin...

Hýçkýrýklara boðulurken kimsesizliðin,
Açmýþ kollarýný gece var gücüyle,
Sarýp sarmalamýþ olanca yalnýzlýðýný
Tozu dumana katmýþ, yýkýlan hayaller,
Her taraf sis, pus içinde düþlerin
Eþ mi, dost mu sandýn, sarýldýðýn yastýklarý,
Onlar mý sildi, onlar mý þahitti gözyaþýna...

Ey...Çocuk gülüþünü,
Gamzelerine gömen kadýn
Sevgisiz, hoyrat eller mi dokundu,
Bembeyaz, lekesiz, duvak gibi tenine
Asýlý mý kaldý ruhun, sýzýsýyla çarmýh da
Ah...Nefesinden acýyý soluyan kadýn...

Hatice Olkuner

Sosyal Medyada Paylaşın: