Bir gül aðacýyým
Bir yerin, orta yerinde
Solmuþluðumun bezginliði, yapraklarýmdan sarkar
Kokum bir genze nasip olmaz
Hep aþkla anýlýrým
Aþk bende açmaz
Saða yatýk rengim, al tadýnda
Solumsa bembeyaz ölüm
Dikenlerim, bir ele batsa
Yýrtýlan ömür yine benim
Aþk adýna gül oldum
Koklanmadýkça soldum da soldum
Ben artýk sevmeleri neyleyim
Gülün derdiyle doldum.
Ünal
11.08.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.