ilkbahar yaz
sonbahar çiz
sonra kar
sonra kýþ
sonra kýþlanýn önünde kardan bir adam
kalbi buz
elleri cýs
hep dünya dönüyor diye oluyor bunlar
mevsimler
aylar
sarý odalar
cennet anýlarýn mührü altýnda
havva mý yoksa adem midir sence
insandan olma ?!
sen bunlarý düþünürken ince ince
-hesap yapýyorum
kitaba uysun
dünyAyla bir ol dön
-dolaþ bana hep dur’sun
þimdilik sisli bir uykunun içinde demlensin rüyam
sen anadan olma
ben sana üryan
belki firavundan kaçarsýn uykunun orta yerinde
kýzýl deniz yarýlýr
kapanýr ter içinde..