MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SON SESLENİŞ
PAMUKŞEKERİM

SON SESLENİŞ




Bu nasýl bir yaþam biçimi
Her gün ayný isyanlar,ayný insanlar
Sol yaným sýzlýyor
Devrik zaman içinde
Ayný sözler düþüyor sokaða
Tutsaklýk bir çýkmazlýk sanki
Yosunlu duvarlar ses çýkarýyor
Nerden baksan derinden vuruyor aþk
Sönmeyen yangýnlarýn içindeyim
Hasret rüzgarlarýyla harlanýyorum
Þayet düþüverirsem düþlerine
Bu dizeler hep kalsýn dilinde
Ýçimdeki yangýný görsen
Varlýðýmýn, sesini duysan
Umutlarýmýn.her gün büyüdüðünü görürsün

Güne cývýl cývýl kuþ sesleriyle baþlamak istiyorum
Penceremin perdesini çekip,
Sinemde rüzgârý hissetmek
Senden gelen kokularý ciðerlerime çekerek
Her güne merhaba demek istiyorum

Yüreðimi umutlandýrýyor
Senden efil efil esen rüzgarý hissetmek
Her dokuþundan sonra
Tenimdeki ateþin çoðalmasý
Gökyüzünde sirius yýldýzý olup
Karanlýk gecelerime ýþýk ol istiyorum
En insancýl yanlarým kabarýyor
Sen varsan hayatýmda
Her þeyi daha da çok seveceðim sanki
Uzak iklimlerde koyma beni
Yüreðimde ki umutlarla
Bu son sesleniþ olsun sana
🐋🐋🐋🐋

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.