içi öyle sýkýlýyordu içi kýsa bir bir koridorda yürüyormuþ gibi duraksadý fareli köyün çalgýcýsý aradý bir ara bir ýþýk bir kapý gýcýrtýsý
biz her þeyi düþünüyorduk kelimelerin bile yetiþemediði konuþmalarýmýz vardý çok hýzlý öpüþüyor hemen akþam oluyordu gündüzleri söylemeye bile gerek yok daðýlýyordu aydýnlýklar kaynadýkça içimizdeki serüven
aldým yavaþladým daha da dans ettim onunla bir uçtan bir uca mevsimler geçti karardý dudaðýmdaki eski yankýlar
artýk anlatmaya bir yer kalmadý küçüldü koridordaki ses bana kaldýk biz bize parmaklarýmý döndürüp durdum üzülüp döndüm içimdeki evime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.