yuvarlanýrdýk yokuþlardan aþaðý göl mü deniz mi bilmem mavi bir yer unutur kalýrdýk söyleyeceklerimizi bakýþýr gülüþürdük yeni anlamlar geliþirdi aramýzda
bu uzak mutluluðun tatlý kýyýlarý vardý yuvarlanýr büyürdü kumsal çekilir küçülürdü bazen aðzýnda yenilip üzüldüðümde hatýrlardým sahildeki taþlarýn kalbime vuruþunu
ayrýlýk onun en tatlý yazý en çok sevmeye meraklý mevsimi oydu bazen karþýda gülümseyen ada olurdu içime bükülüp istiridye olduðumda
habercilerin anýsý ölülerini uðurlar ýþýl ýþýl titrer mazide arzu ne kadar sarýlsam boþluk akar içinden yakar suyu beyaz taþýn yankýsý
gelir bulur ikimizi bir yazlýk sinemada göðe darýlmýþ iki bulut bulut gibi sarýlmak ister birbirine bozardý yýldýzlar tükenen bu mavi yolu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.