geçilmiş nehirler

koþmaktan yorulmuþum yakmýþým ýrmaklarý içimde
gözlerin doluyor baþkalaþýyor ergüvanlar tutkunla
asýrlýk çýnarýn devriliþini gördü ýssýzlýða gömülmüþ tarih
gönlüme sýðmayan bir bozgun düþ kurduðum bulvarlar
götür beni bir ülkeye aydýnlansýn bakýþlarýnda yazgým
türküler gibi yanýk saçlarýnda tutuþmuþ öfkem
beni vururlar kimsesizlik gibi tutunamayýþým bahara
kesilmiþ soluðum çiçeklere bakýyorum inat olsun diye
direnç göster ihanete bu gönül sürgünü sana baðlanmýþ
mevsimlerden geçiyoruz yalnýzlýk keder deðilmiþ iþkencelerde
gözlerinde gece mavisi uykularýmý kaçýran bir sýçan umutsuzluk
kanayan yara gibi sayýklýyorum ölüme koþan atlýlarý
mahþer kaynýyor direncimde küfürle tutunuyorum tanrýya
anýlar tükeniyor kuru bir dal penceremde ýþýksýzlýðý imliyor
çocukluðum çardaklarda arýyor kuþlarýn çýrpýnýþýný sanki.

nedim demirbaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: