TRELELLÝ
Biletimi tek yönlü kestiriyorum.
Özlemeyecek miyim?
Elbette özleyeceðim.
Kýzgýn,
kýrgýn olduklarým yok mu?
Onlarý geride býraktým.
Sadece gölgem,
ya da ayak izlerim sayýyorum!
Saygý duyduðum,
sevdiðim yok mu?
Onlarý kalbime gömüp,
onlarla soluyup,
onlarla seyehat edip,
onlarla yaþýyorum.
Ne hikmettir bilmiyorum.
Bir tek ben,
ben kendimi,
kendimi yaþamayý hedefliyorum.
Yaþamak denirse tabi.
Ne yazýk ki,
yaþamýyorum.
Seni mi?
Güldürme beni.
Ben,
beni seveni veviyor,
sevmeyene yol veriyorum!
Gidene uðurlar olsun,
kalana baþ tacým diyorum.
Yüreðim mi?
Orasý özel!
Namahremi sokmuyorum!
Hak ederek aþka biat eden,
aþk uðruna kendinden göçüp,
kendine gidene aittir.
Oysa sen,
ne sana aitsin,
ne de ki bana!
Çünkü sen,
kibirine yenik düþtün!
Kendini vazgeçilmez sandýn!
Ama ben,
iþte bu aþaðýlýk ben;
Senden vazgeçeli çok oldu.
Ha Allahaýsmarladýk demiþim.
Ha hoþça kal!
Aþk ehliysen,
ikisi de acýtýr yüreðini!
Deðilsen,
varsay ki trelelli!
Hoþça kal!!!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.