gece beni yoruyor galiba bu aralar az uyuyor çok düþünüyorum nasýl olmasýn ki özlemin ince kum hýþýrtýsý kadar kalabalýk dökülüyor içime hani denizdi gözlerin bir zamanlar hep beyaz bir gemi uyurdu kirpiklerinde uysal dalgalarýn nazlý bir edayla salardý günbatýmý okþadýðýnda rýhtýmlarý ay þapkasýný salaya salaya gelirdi yanýmýza diz çökerdi saçlarým vardý o zamanlar uzun omuzlarýma kadar ay ýþýltýsýnda uyu diyordun sen ay battýðýnda bilinmezliðe sabah olurdu saçlarým giderdi bilmem nereye geriye bir tek zeytinyaðlý yeþil sabun kokusu gülerdi ellerinde
ne güzel bir hayaldi keþke gerçek olsaydý ama olmuyor iþte zamanlarýn çizgisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zamanların çizgisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.