I.
sen olmayýnca;
hiçbir gecenin kimliði yoktu...
giymemiþti üzerine mavi geceliðini,
takmamýþtý saçlarýna yýldýzlarý
ve daha önce
hiçbir insana,
bu kadar acý dolu
bir iþkence yapmamýþtý…
II.
nazlý yaðmurlar dövüyordu penceremi...
akrep karanlýðý yok ederken
ardýndan yeni bir iþkence baþlayacak
günleri yelkovan silecekti…
ben ise;
yine gölgemle birlikte
aðlayacaktým…
III
zaman bir çaðlayan olmuþtu,
gün ile gece
amansýz bir kavgaya tutuþurken
yokluðunda beni kavururken…
IV.
biz ise bir þiirde
iki ayrý dize olmuþtuk,
þehrim bende anlamýný yitirirken
sensizliðe dem vururken
V.
kýrýk sözlerden geçiyordu hüzün,
ürperiyordu tenimde mavi düþlerin gölgesi
ve
ayýn gölgesinden sekiyordu,
hasretine dair duygular…
sana yýldýzlardan taç yaparken;
sadece sabret
ve
daha sýký sarýl bana….
m@vigölge...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.