Aþk çiçeklerinin, tez solduðunu,
Ancak öldüðüm an anlayacaksýn.
Burada mevsimin güz olduðunu,
Ancak geldiðin gün anlayacaksýn.
Birdim, bine böldün bu eserin gör,
Kalbin mi kilitli, gözlerin mi kör?
Çarklar, hayatýna dönüyor nankör,
Ancak öldüðüm an anlayacaksýn.
Mýzrap, tele küstü dil, söze dargýn,
Özledim, bekledim kýrgýným kýrgýn,
Kafesinde atan bu kalbim yorgun,
Ancak geldiðin gün anlayacaksýn.
Sen, kendi kendinden; öç aldýðýný,
Bizim ömrümüzden, gün çaldýðýný,
Öfkeden, gururdan alçaldýðýný,
Ancak öldüðüm an anlayacaksýn.
Her hüzün, her acý, her keder belki:
Aþk bir masal deðil, anlatýlmaz ki.
Kabukta saklanmýþ, inciyim sanki,
Ancak geldiðin gün anlayacaksýn...
Özcan ÝÞLER
31 Aðustos 2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.