eriyorum serencamýnda yalancý güneþlerin çiðniyorum cam kýrýklarý bahtýna susarken hilal her mevsim zindanýmý tutuyor sonbahara yokmuþ gibi sahipsizliðimle yamanmýþ hakikat
suyu berraklaþtýran ayna için uzak bir mahþer unutmuþ kendini fecre susarken menekþe unutmuþ aðýllarda baharý bekleyen buzaðýyý gül
kýsýlmýþ sesiyle inkarý arayan bahtýna hayýflansýn çiçekler kurumuþ ýrmaklar kurtuluþ yazgýsýný arýyor zulmette koþuyor çocukluðum baktýðýn ufka serilmiþ gibi gök demir alma günüdür bir baþka kýtanýn denizlerinde türküsü acýsýna yabancý bir mendil gibi buruþmuþ korkularýn iþte kýrbaç izlerinde bir çaðý unutturan hikayelerin sonu sanki.
nedim demirbaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedim demirbaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.