Bir Eylül günü,
Sakin suyun kenarýna gün doðarken
Yolda yeniden karþýlaþsak
Ayak altýnda güz yapraklarý
Hüznü daðýtýr biliyorsun
Yollar týpký kuþlar gibi
Düþlerini kaybetmedi
Rüzgârgülü, rüzgârýna
Sesini sustursa da
Yetiþmek için uçamýyorsun
Sýralanmýþ gölge boylarýnda
Birdenbire daðýlýr ince güneþ
Sýyrýlýr dile getiremediklerim
Kýrýlýr gönlüm kalbinde
Annem çok küçükken öldü
Sen de.
Pamira