yıllar bir gün gibi

aðzýma býraktýðýn öpüþleri
rüzgara býrakýyorum bir utanç gibi
iþkence sonrasý titreyiþim gülüþüne
ülkemdin kayýp günleri anlatan yoksulluðuma

bu daðýnýk sabahlar hatýrlamak istemeyiþim gülleri
sancýsý gibi falakanýn yasaklara bakýþýmdaki istihza
örtmüyorsa bulutlar yalnýzlýktan beslenen bahtýmý
sen gel aydýnlýðýna tutkuyla baðlanmýþ direniþime

polikilinikte küçüksenmek gibi ilaçlarla uyuþmuþ aðzým
ayakta kusuyorum devrimciliðe adanmýþ hüznümü býçaklayan güvenleri
uðramaz korkularýmý hatýrlatan kýrlangýçlar acýma
bugün güvercinlere ekmek atmak kadar kolaymýþ tabiata sokulmak.

nedim demirbaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: