MEDET UMMA
Týrnaðýn var ise baþýný kaþý
Medet umma ne evlatdan ne yârdan...
Boðazýnda korlar bir kaþýk aþý
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan..
Beden deðil sade, ruhum ezilir
Kim derdini sorar, kimler üzülür
Gözyaþlarým can özüme süzülür
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Yoldaþ olma bir duygusuz zalime
Konuþmak çok zordur bir kaç kelime
El alem acýrken bakýp halime
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Herkes cephe alýr seni bir anda
Vicdan yok olur mu hemen insanda
Bir baþýna kalmak varmýþ cihanda
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Büyüt besle, giydir karnýný doyur
Hýsým akrabayý bir yana ayýr
Artýk hiç kimseden bekleme hayýr
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Ýnsana sýrdaþ, saðlam dost kalsýn
Gönüller huzurla, neþeyle dolsun
Benim bu sözlerim nasihat olsun
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...
Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.