DOST AVARELER

Ýlmik ilmik dokunan hayatýn,
Romanýný yaz dediler yazamadým,
Bir gönül bu yaralanmýþ,
Kimselere halimi anlatamadým,

Sen kendini avutursun dediler,
Gözleri ile sevip, gittiler,
Dost sandýðým avareler,
Bir gülümsemeyi çok gördüler,

Ýþte böyledir sana verilen hayatýn,
Rollerini acý tatlý paylaþmak,
Dost düþmanýn, düþmanýn dost olur,
Düþünür durursun bu nasýl yaþamak?

Yine’de! Pes etme mirac’ým !
Ben yaradanýmýn sevgisine muhtacým,
Gerisi boþ, takma bundan sonra kafaný,
Sen deðerini bilenle yaþa hayatýný...

Miraç MORÇÕL

Sosyal Medyada Paylaşın: