Buram, buram burnumda tüter, taze ekmeðin kokusu. Bir de yok mu üzerine çaldýðým domates salçasý? Üzerine serpilen kekiðin tadý; ayrý cabasý. * Koþar adýmlarla uzaklaþýrken tozlu sokaklara Ekmeðin kenarýndan koparttýðým her bir ýsýrýkta Uçururdu bizi peþinden sürükleyen diyarlara. * Þimdilerde ekmek, ne o eskilerdeki kara ekmek? Ne de hayat ? O zamandakiler kadar dolu ve coþkun. Memleket hasreti ise içimde apayrý bir yangýn. * Memlekettir sevdam, tadý damaðýmdan hiç kaybolmayan, Memlekettir sevdam, kara ekmek üstünde salça kokan.
Hasan Taþcý Sosyal Medyada Paylaşın:
Dumani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.