MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Emanetçi
Mesut Tütüncüler

Emanetçi


Emanet emin olunana verilirmiþ.
Veren, (alanýn) yükü taþýyacaðýný bilirmiþ.
Verilen aðýrlýðýný bilir, (öyle) çekermiþ.

Bundan sonra o emanetçi (olarak) bilinirmiþ.
Aldýðý yük kimi zaman aðýr gelirmiþ.
Lakin yük ona evvelden yadigâr imiþ.

Yükü bilinmez, gittiði yol sorulmazmýþ.
Düþüp kalksa da yükünü hiç býrakmazmýþ.
Aðlayýnca da yosundan gayri tutmazmýþ.

Bir gün yosunun üzerinden çok sular akmýþ.
Gözlerinde bilmem ne kadar can yaþamýþ.
Yaþamýþ her can bir fer alýp uzaklaþmýþ.

Böylece gönlü bulanmýþ, kalbi kýrýlmýþ.
Tutsan tutulmazmýþ, toplasan toplanmazmýþ.
Parçalar suretin sureti, kalbe batmýþ.

Batan her parçada o (emanet) verene aramýþ.
Bir arada tutabildikçe yakýnlaþmýþ.
Kalp mutmain olunca derinlere bakmýþ.

Kalbini deðil onu attýrana görmüþ.
Yüküyle bir yol üzerinde yürür görmüþ. Vardýðýnda yükün olmadýðýný görmüþ.

O vakit dizlerinin baðlarý çözülmüþ.
Vereni, kendi canýný alýrken bulmuþ.
Anlamýþ, emaneti can; yükü ömrüymüþ.
Meðer, bunca yolculuk fýtrata (geri) dönüþmüþ.

Fýtratýna dönebilenlerden olmak dileðiyle...
Teþekkür ederim okuduðunuz için.
Hoþçakalýn...

Sosyal Medyada Paylaşın:


Mesut Tütüncüler Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Dede - Torun Gönül Oyunu Makam-ı Nefs 1 (Sadr) Nefsi Emmare Babadağlılar İşhanı Pişmanlık Barış Güvercinleri çıkmaz sokak III Makam-ı Nefs 2 (Kalb) Nefsi Levvame Gönülden Kaleme konar-göçer