Çıtkana
Yaþam kýsraðýnýn son kývrýmýnda kilitlendi düþünce
Gürbüz eþiklerin oylumuna serilirken mahluk avazýmýz
Damarlarýmýza yapýþan kirin soluðu kesiliyor örtülü travmada
Karanlýða teslim olmuþ yüzler yaslananýnca kucaðýmýza
Darmadaðýn uykunun yenik düþen gölgesi, düþman oluyor geceye
Yaþanmamýþ günlerin vardiyasýný aramaya devam ediyoruz
Kanýmýzý bir tepsiye çaðýran nazlý sabahlar emziriyor topraðý
Güneþ tam tepemizde yanýyor, yanýyor
Ve biz onu her çaðrýþýmýzda
Üþüyoruz,
Bir türlü onaramadýðýmýz hayat penceresinden
Yüzümüze vuran rüzgarlý sancýlar eþliðinde
Üþüyoruz
Yalancý bir þatafatýn üzerimize býraktýðý isli ýþýklarla sabahlar doðuruyoruz
Ýþe gidiyoruz, okula koþuyor, köprü demirlerini yýkmaya gidiyoruz
Turþucu dükkanlarýný görmezden gelerek
Sarraflarý dik baþlý bir o kadar maðrur geçerek yeraltýna iniyoruz
Modern yollarda insansýz yolculuklar için
Sonra sürah vakitler baþlýyor saðýr söylencelerde
Destanlarýn uluyan höykürüþü kalbimize saplanýyor
Ve ben, bütün mýhlarýný yaþam bulmacasýnda çürütmüþ palyaço
Çürümüþ göðün tavaný, kapýsýz duvarsýz, soyuk tavan
Olmadýk fikirlerin karmaþasýnda hesapsýz hayaller kuran kibirli deli
Yani ben,
Her düþüþte ayaða kalkan
Son düþüþte kalkýþýný göremeyecek olan takdirsiz memur
Onurlu bir ölümden nasibini alacak olan belki
Gözlerinin irininden evrene bakan yeni þiirin mimarý
Kendi þiirinden baþkaca sözü çözemeyen tek kiþilik küçük insan
Sizinle baþlýyor; büyümeye, aðlamaya, gülmeye, savaþmaya ve seviþmeye
Hepimiz;
Yaldýzlarýn parýltýsýný ay ve bulutlarýn çýkýklarýnda arayan zavak çýtanlar
Uçuyoruz bin hayalin sonsuz hudutlarýnda
Aþk aðýtlarý kimyasýný bozunca çehremizin
Hemen kahkahaya göz kýrpýyor manik halimiz
Bedenleri eriyen iþçiler rahþeye eriyor
Üþek iklimlerin buzlu sýðýntýlarýný saðýyor halk
Yaðmaç ordularýn soðurtkan nefesleri savaþa çaðýrýyor bütün ergenleri
Ve zehir doðuran rahimleri kürüyen saðanak,
Saðanak da tufan kükrüyor
Kan fýrtýnasýnda küfün korkudan intikamý asýyor yaðmuru bulutlara
Her yolun sýrlý sorgusunda yazýsýz keder iniyor; tepeden týrnaða yatýðýmýza, yorganýmýza
Tanrýsýz ilahlar kucaklýyor tapýnaklarý
Anlamlý ve anlamsýz bütün sorularýn kesin cevabý fýrlýyor aklýn oynak çatlaðýndan
Bileklerim keskin býçaðýn döl yataðýna gömülüyor
Kalbimin kapýsýný isteksiz çalan barut kokusu kendi hünerinde boðuluyor
Ben önce insanlarý seyrediyorum
Kartallarý sona býrakýyorum
Çünkü kartallar uçar
Ýnsanlar onlara özenir koþmayý öðrenmeden
Anlayýn beni;
Sizi, düþmanlarýnýzý ve aþklarýnýzý seyrediyorum
Ve olgunlaþmýþ bir umut oluyorum celladýn ilk azarýnda
Çarþý esnafý beni sevmez ýhlamur çayýný sevdikleri kadar
Çünkü ben alýþveriþi sevmem hep benden aldýklarý için
Þair derler bana asýl þairlerle tanýþ olmamýþlar
Benimkisi budalalýk günahkar ya da inkar
Yemin olsun ki sevmem budala ve aptal düþünceleri
Fakat, fakat ben de o döngecin içindeyim aslýnda
Ben göðe yükselen bu þehrin buðusunda dolaþýrken sokak sokak
Þerbetçi çýraklarý, kümbetçi uþaklarý
Alnýndan düþen terin tuzunu tadýyor çatlak dudaklarýnda
Karatçýlar ve hurafeciler, baca temizleyicileri yýkanýyordu tellak ve natýrlar eþliðinde taþ hamamlarda
Muþambacý katiller uykudaydý belki
Belki seviþiyorlardý baldýrlarýnda seviþtiklerinin
Ben bu yazgýya yazý uydururken oldu bunlar
Ben yaþamaya devam ederken olmaya devam ediyordu her þey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.