Ben her baktýðýnda kýrýlgan aynalarda sensizliðini gören Ben kendini bir vuruþta yerden yere seren Biliyorsun Gülneva Utancýndan yedi kat topraðýn altýna giren benim Durma yalnýzlýðýmý ulu orta yüzüme vur Gülneva
Ben hiç yola çýkamadan yolun sonuna eren Ben kendi ruhunu bile sürgünden sürgüne süren Biliyorsun Gülneva Gördüðü her rüyada sessizce can veren benim Beni vur beni öylece seyre dur Gülneva
Ben arayan, her köþe baþýnda kendini dertlerine soran Ben bütün benliðini tarifsiz piþmanlýklarla saran Biliyorsun Gülneva Asýrlardýr onmayan yaran benim Ya sar yaraný yada bana daraðaçlarý kur Gülneva
Ben baþýný her gördüðü tarihsiz taþa vuran Ben gözlerine hep yaðmalanmýþ þehirler kuran Biliyorsun Gülneva Çýðlýk çýðlýða kalbini yaran benim Hadi can kuþumu kendi ellerinle maveraya uçur Gülneva
Ben asýrlardýr gözlerinden sonsuzluða yaylar geren Ben hiç kurulmamýþ gülistandan güller deren Biliyorsun Gülneva Dalga dalga göklerinde haren benim Uðruna verilen can,dökülen kan benim, sense nur Gülneva
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.