bir insan tilkilere aþýksa gecenin yarýsýyla barýþýksa daðlarda deniz kokusu yosun kaplamýþ ýrmaklarýn kahrý
bir vadinin çiçeðini koklamaya imtina ettiyse yürek daðlara çýkan eþkýyalýðý bozmaz serinlikli bir hava
ölüm gelir kalbimize ensemizde soluðu karanlýðýn bir yalnýzlýða kapý araladýysa þarkýlarý topraða gömen beklemek gibi zamansýzlýðý
ellerini üþüten küçük bir kar fýrtýnasý kuru toprak gibi dokunuyor gözlerime bir noel aðacý siliyor güzyaþlarýmý annemin kahrýndan biliyorum ikbalsýzlýðýmý