Yokuşlarda sen varsın
Kurusam ne olacak ki yine ýslanacaðým
Gök gürlüyor çünkü her adýmýmda
Gecenin ikisi gibi siyahým bazen
Yüzümü ben bile seçemiyorum
Yere iyi bak oradayým en çok
Yanýnda yoksam da gölgende varým
Duraklar da iyi davranmadý bana
Kaçan otobüse ýslýk çalýyor ellerim
Bu yüzden çiçekler veremem sana
Güneþi sonradan ekliyorum fotoðraflarýma
Bu yüzden baharý tarif edemem sana
Mülteci adýmlarla yürüyorum zamaný
Ýz býrakmýyor ayaklarým yollarda
Ayýn ýsýttýðý kadar sýcaðým sensiz
Ay yanýðý umutlarla üþüyen kalbim
Özlem kuyusunda ipsiz merdivensiz
Hiç gelmeyecek bir kervaný bekliyor
Aklýna çöl düþünce sel olan yaðmur
Çiçekleri kucaðýna alsaydý keþke
Yaðmurlar içimde bir gün dinince
Çiçeklerden özür dileyeceðim ben de
Bu dünyanýn neyi güzel öyle mi
Yokuþlarýnda bile sen varsýn, bilmiyorsun
Varsýn ya, kuyu güzel çöl güzel
Yaþlanmak güzel
Sen de öleceksin ya ölmek bile güzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.