evet, ne tarifi, ne de tasviri yoktur acýnýn bence de delmeye görsün hele bir tenini kanatsýz gök, yaðmursuz bulut gibi deler geçer susuz, destursuz topraðýnýn terini
sus’tur, suskundur bazý piþmanlýklar.. uyuþur tenin menekþesinde, besmelesinde biriktirdiðin tüm karýncalar sus, gitme dese de isinde tütüne çalan gözleri aðrýlanýr illa ki ölümüne, dirisine boncuklanan lal teri
aðýr gelse de, gelemese de ölmenin hafifliðinde, ölememenin düþümünde yaþamak körebeleþir tüm saçaklar, saklambaçlar bulunmak istercesine sobelerinin kinayesiz ezberinde
ne desem, nasýl desem inan seviþmek deðil mesele sevmek yoruyor en çok beni bu cephede içmek, þiþelerin dibini resmetmek hiç deðil mesele çýrýlçýplak ayýlmak yoruyor sensizliðe beni her seferinde…
. . . //
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.