En sakin görünen yerinden kýrýlýyordu deniz Bir cesedin sevebilme kabiliyetiyle okþuyordu tenini kumsalýnýn Veda etmeyi tamamladýðýnda Hiçbir bir iz býrakmýyordu ardýnda Defalarca bir olmaza takýlmýþ gibi kaderini sil baþtan yaþarken Kaybettiðini sandým Ama yanýldým Ayakta kalan varlýðýyla Baþka derinlerde tüm heybetiyle þavaþýyordu oysa
Ýzledim
Silinmenin getirdiði özgürlüðü Hafýzanýn yanýlgýsýný Adý konulamamýþ bir duygunun serpintisini alýp koynuna Uyudu Sadece uyuyordu sandým Yanýldým Oysaki Yüzyýllar sürecek kadar büyük bir arzuyu doðuruyordu o anda Anladým ilk yemin böyle yazýlmýþtý daða taþa
Ýnledim
Ýlk aðlamam deðildi bu Dudaklarýmý parçalayan son hýçkýrýk da olmayacaktý farkýndaydým aslýnda Kýrýldýðým yerden büyümeye baþladý içimde yeni bir direnç Asla düzelmez dediðim o yýkýntýya köklenip tutundu hayata
Daðýldýðý yerden toplarken saçlarýmý Nihayet gururla bakýyordum aynadaki bana
Ýzledim Saatlerce izledim Görmeyi öðrendim sonunda
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.