kaldýrým kenarýnda týrnaklarýný kemiren piþmanlýða bak
hiç aldýrýþ ediyor mu kalabalýða
zan altýndaki þüpheyle
yürüyor suizanla
herkes,
önünde seyreden hiç kimsenin gölgesini taþýyor
kahve fincanla fallaþýrken
sabýr bardaktan taþýyor
yollar düpedüz yürütür kendini
ayak yapmazsa adýmlar
bir adým’ kalacaksa þayet
yazýlmasýn anýlar
küllerin altýnda ne var
ne yoksa harlanýr üfleyince
yanaðýn allanacak elbet
yüzün güllenince..