Suskuluðuma hâkimsin,
Gecelerime derin bir çýðlýk,
Düþlerime karabasan.....
Ne istediðin kadar melek,
Nede istediðin kadar þeytan olabiliyorsun,
Sur-u eline almýþ üflüyorsun sadece,
Ama bunu bil;
Bana deðil, sevgime ecelsin...
Esen ýlýk rüzgârlarda, gözyaþlarýnýn nemi var....
Elinde keman, kemancý,
Durma öyle çal hadi,
Suskunluðuma hâkim,
Gecelerime derin bir çýðlýk,
Düþlerime karabasan olan,
O yâri çal, çal kemancý…!
Gir içime bir nefeste,
Mutluluðu çalýnmýþ ruhumu çal,
Melodisi dertlidir, zorla kendini,
Gözyaþlarýný silmeden çal kemancý.....
Çal!
Gidiþini o yârin bana,
Geçsin gözümden terk ediþi,
Hissedeyim özlediðim kokusunu,
Çal kemancý çal,
Ellerimi býrakýp gidiþini tekrar göreyim…
Ne oldu durdun kemancý,
Bestesi olmaz mý böyle ölümün,
Boþ ver nazlý yârin þarkýsýný,
Þimdi sen bana cenaze müziðimi çal..
.
Meyhaneci, hey… Sana sesleniyorum,
Gel kaldýr bu mezeleri,
Sende helva bulunur mu bol peynirli,
Getir getir de kendi helvamý yiyeyim…
Ne oldu kemancý!
Ne ye gülüyorsun,
Az önce aðlamýyor muydun sen_?
--------KEMANCI---------
--Bir ölü kendi cenaze müziðini dinler mi hiç,
--Bir ölü kendi helvasýný yer mi hiç abÝ…
----Kemancý sustu-----
Ýçindeki ruhun çýkmasý deðimli ölüm,
Aldý götürdü o nazlý yar ruhumu kendinle beraber,
Þimdi ölü deðil ben neyim sen söyle…
------Kemancý eline alýr kemaný sabaha kadar çalar en neþelisinden ölüm havasýný…
------Sonu mu_? Duydum ki benden önce gece,
Bir kendi kafasýna bir kemanýna ve birde kendi nazlý yârine sýkmýþ oda…
REÞÝT ESÝN/ÞANLIURFA
10.08.2008