ÖYLE BİR AŞK' Kİ
Bir rüzgâr esti’ ki, sormayýn gitsin.
Beni benden aldý, yele götürdü.
Yürek yangýn yeri, istiyom sönsün.
Þu baðrýmý, çölden çöle yetirdi.
Gönle söz geçmez, çarpýlmýþ gibi.
Sanki kuyudayým, görülmez dibi.
Görenler diyor’ ki, sanki bu deli.
Nasýl bir aþktýr bu, ömrü bitirir.
Karanlýk gecede, sessiz aðlarken.
Yürek yangýn yeri, kara baðlarken.
Damarda kor ateþ, beni daðlarken.
Yaz gününde baþýma, karlar yaðdýrýr.
Öyle bir sevda’ ki, anlatamaz dil.
Ben ne haldeyim, ne bilsinki el.
Yürekte bu sevda, durdurulmaz sel.
Öyle aþk’ ki bu, yaþarken bile öldürür.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.